ဒေါင်းဒင်္ဂါး ( မောင်ရောင်ဏီသစ် )

ကျုုပ်တို့ကို

ခေတ်ပုပ်ပုပ်တွေထဲ

ဘယ်သူတွေက

ဇွတ်အတင်း

သွတ်သွင်းခဲ့တာလည်း။

ကျုပ်တို့ နှလုံးသားပေါ်

ခြေရာတွေ

ဘယ်သူတွေက

ချန်ထားခဲ့တာလည်း။

ဒါဏ်ရာအထပ်ထပ်

လောကဇာတ်ခုံ အတုပေါ်

မျက်ရည်

ဘဝတွေ

အငွေ့ပျံ။

ပဲ့တင်သံ မြစ်ဖျားဟာ

နွေ(၃၀) ခြားသွားပေမဲ့

ဘယ်တော့မှ တိမ်ကောမသွားဘဲ

ရာဇဝင် နှလုံးသားထက်က

သေရာပါမည့်

ခြေရာတွေပေါ့။

ကျုပ်တို့ရဲ့ အချိန်တွေကို

ခိုးစားသွားတဲ့

မိစ္ဆာတို့ရေ---------။

ဖိနှိပ်ခြင်း ဥပဒေတွေ

ထောင် ငရဲခန်းတွေ

လူသတ် လက်နက်တွေနဲ့

အခါခါ မခြောက်ကြပါနဲ့

သွေးအိုင်ထဲကနေ

ကြိုးစင် တက်ရဲတဲ့

နူးညံ့တဲ့ သံမဏိနှလုံသား

ကျုပ်တို့မှာ ရှိတယ်။

ခန္ဓာကိုယ်က

သွေးကြောတွေ ပါးပျဉ်းထ

မိုးကောင်းကင်ပြိုကျလို့

နောဧရဲ့ သင်္ဘောပေါ်မှာ

“အရိမေတ္တယျ ဘုရားအလောင်းလျှာ”ကို

ဖွားမြင်တဲ့အခါ

ကမ္ဘာမြေဟာ

ဖြူစင်တဲ့

သူ့ ရင်သွေးအတွက်

ငိုကြွေး ရလိမ့်မယ်။

( မောင်ရောင်ဏီသစ် )